බින්දුලතා අත ගා ගන්න එක නතර කලා.දැනිලා ඉවරනොවුනු සනීපෙ ගැන අමතක කරලා අත එහෙමම තියා ගත්ත බින්දුලතා අම්මයි සුගතෙ මාමයි කියන කථාවට කන් දෙන්න ගත්තෙ දැන් දෙන්නා තුරුළු වෙලා කථා කරන්නෙ තමන් ගැන හින්දා.
“බින්දු කෙල්ල දකිද්දි මගෙ සරම ඇතුල නටනවා බේබි නෝනො.වතුර මතුවෙලා මේක දිගේ බේරෙනවා”
“ඒ වුනාට සුගතෙ අයියෙ?”
උඹ මනාප නැත්නම් කාරි නෑ.ඒත් කවදා නමුත් ඒකිත් මහ ගෑනියක් වෙලා මේ බැද්දෙ වහන් වේවි.මට උඹ ලැබුනෙත් නෑ බේබි නෝනෙ”
“මොකෝ නැතුව?”
බේබිනෝනා තො*ඳොල් වුනා.
“ඉඳලා හිටලා මාසෙකට සැරයක් සිල් රෙද්ද පිටින් පයිය ලෙව්වට ආසවල් සංසි*ඳෙන්නෙ නෑ බේබි නෝනෙ.උඹ පැන්චි කාලෙ මගෙ එක කටේ දාගෙන උරවද්දි මට ලැබුන දිවිය ලෝක සැප දැන් ලැබෙන්නෙ නෑ”
“හනේ මන් දන්නෙ නෑ සුගතයියෙ,කෙල්ල මන් වගේ නම් නෑ”
ගවුම පාතට දා ගත්ත බින්දුලතා එතනින් නැගිට ගත්තෙ අකමැත්තෙන් වගේ වුනත් අම්ම තමන්ව සුගතෙ මාමට දෙන්න කැමති වුන බව හැඟිලා කේන්තියෙන්.
සුගතෙ මාමත් එක්ක මං අහවල් කාරියක් කරන්නද?
බෝංචි ඇට දෙකක් වගේ තිබ්බ සුගතෙගෙ ඇට දෙක බේබි නෝනා පිස්සුවෙන් වගෙ ඉරෙව්වට බින්දුලතාට ඒකෙ ඒ හැටි ලස්සනක් පෙනුනෙ නෑ.
“වේසකම් කලත් කරන්න ඕනෙ එහෙව් මීයෙක් එක්ක.”බින්දුලතා තනියම හිතුවා.ඒ එක්කම බින්දුලතාට හිනා ගියා.නොදැනුවත්ව උනත් තමන් දැන් කී දෙනෙක්ගෙ මී පැටව් දැකලා ඇද්ද?
ඒ කාලෙ ඇල දිගේ නටද්දි ගමේ කොල්ලො කුරුට්ටො ඔක්කොමල්ල සරම් කඩමාලු ගලවලා ඇලට පනින්නෙ අමු නිර්වස්තරෙන්.ඒ කාලෙ දැක්ක ලස්සනම මීයා කාගෙද කියලා බින්දුලතා මතක් කලා.
“හප්පා,මන් ඒ කාලෙ දැනන් හිටියෙ නෑනෙ මී සෙල්ලම්,තිබ්බනම් කෝම්පීට්ටු ගහ ගහා කෙල්ලො එක්ක නාස්තිකරපු කාලෙ මොන තරම් සනීපයක් ලබන්න තිබ්බද?”බින්දුලතා විස්සෝප උනා.
දැන්නම් හඳ උඩහටම මෝදු වෙලා ඇවිත්.එලිය හොඳටෝම වැටිලා.අම්මලත් දැන් අකුලෙන් නැගිටලා ඇති.බින්දුලතා මල්ලි ටිකිරා කොහේද කියලා බැලුවා.
කොහේදෝ ඉඳන් ඇඟ කහ කහ ටිකිරත් උඩහට ගාටනවා.
“කොහෙද බන් ගියේ”
වරෙන් රෑත් වුනා.සර්පයො එලි බහින වෙලාව.කොහෙ මක බෑවුනාද උඹ?”
බින්දුලතා ඇහුවෙ සැරෙන්.
“පහල බන් හිටියෙ”
වරෙන් යන්න.මෙතන සර්පයොත් කවා ගන්න වෙන්නෙ”
“මොකෝ බන් ඔය හැටි පේන්නෙ නැත්තෙ.පොට්ට වෙලායැ.ඔය අපූරුවට හඳත් තියෙන්නෙ”ටිකිරා නිදහසට කාරණා කියනවා.
“වරෙන් යන්න.මගෙන් මුකුත් නාහ.”
සර්පයො කනවට වඩා බින්දුලතාට ඕන වුනේ විගහින් ගිහින් පැදුරෙ ඇල වෙලා චිච්චිය අස්සට ඇගිල්ලක් හරි ගහගෙන ඉස්සල්ලා ඉවර කර ගන්න බැරි වුනු වැඩේ ඉවරයක් කර ගන්න.යන්න ගිහින් නතර වුනාම තියන අමාරුව බින්දුට දැනෙන්න අරන් ටිකක් වෙලා.”මට එවෙලෙම ඇඟිල්ල දාල යවා ගන්න තිබ්බෙ.අපරාදෙ?”බින්දුලතා හිතුවා.අපුච්චත් ගෙදර නැති හින්දා අද නම් ඇගිල්ල තමා ගහ ගන්න වෙන්නෙ.
දැන් දැන් බින්දුලතාට එක එක දේවල් කරල බලන්න මතක් වෙනවා.අම්මා පොලේ ගිහින් එනකොට ගෙනාපු කැරට් අල වගේකුත් නං තිබ්බා.ඒත් ඒවට පණ නෑනෙ.ඊට වඩා හොඳයි ගෝනියකින් වහලා තිබ්බ ඇම්බුන් කැනෙන් ගෙඩියක් කඩා ගෙන ලෙලි ගහ ගන්න එක.වැඩේ තියෙන්නෙ මේ *රැ ඔය කැනට තියන උස හින්දා කිට්ටු කරන්නෙ කොහොමද කියලා.”
ඇම්බුන් කැන බාපු ගමන්ම ගෙඩි දෙක තුනක් අරන් කුස්සිය පැත්තෙ හන්ගලා තියා ගන්න බින්දුලතා හිතා ගත්තා.හැමෝම ගෙදර නැති වෙලාවක ඔබාගෙන බලන්ට ඕනැ.වැඩේ හරි නම් එක එකාගෙ ආඩම්බර බලන්න ඕනැන්නෙ නෑනෙ”
බින්දුලතා යන ගමන් කල්පනා කරනවා.
“අක්කෙ,මාර වැඩක් වුනානෙ බන්..”ටිකිරා යන ගමන්ම කථාව පටන් ගත්තා.
“මොකද?”බින්දුලතා ඇවිදින්නෙ අද්ද අද්ද කකුල දිගේ සෙවල බේරිලා මයිල් ඇලෙනවා.කලව ඇතිල්ලෙද්දි හීරෙනවා වගේ.
“විදානෙ ගෙදර සුමනක්කා,අර ජෝතිපාලගෙ මීයා කටේ දාගෙන හිටියනෙ”
“මක් කිව්වා”
“ඔව් බන්,පින් ලිඳ ගාව පඩි පෙල තියෙන්නෙ.අපි මල් කඩන්න පහලට ගිය වෙලාවෙ කෙඳිරි ගාන සද්දයක් ඇහිලා බැලුවෙ.සුමනක්කා හෝ ගාල ජෝතිපාලගෙ මීය උරනවා.මං හිතුවෙ දැලඹුවෙක්වත් ගෑවිලාද කොහෙද කියලා.ඒත් උක්කුව නන් කිව්වා සද්ද නැතුව බලාගෙන ඉන්ට කියලා”
“ඉතින් මොකද වුනේ”බින්දුලතාට වැඩේ තේරෙනවා විතරක් නෙවෙයිවිනාඩි කීපෙකට කලින් නතර වෙලා තිබුනු සාරු ගැලිල්ල කකුල මුලින් ආයෙ පටන් ගන්නවා වගේ දැනුනා.
“ඒ මෝඩයට තේරෙන්නෙ නෑ බන්.සතෙක් ගහලා තමයි.සුමනක්කා උරනකොට ජෝතිපාලයා හෝ ගාලා කෙඳිරි ගානවා.සුමනක්කාටත් විස ඇවිල්ලද කොහෙද ,එයත් හති දානවා.”
“ඊට පස්සෙ මොකද වුනේ”ටිකිරගෙ මෝඩ කමට හිනා වෙනවට වඩා බින්දුලතාට ඕන වුනේ කියන කතාවෙ රසේ හැටියට තමන්ගෙ ගවුම යට සිද්ද වෙන සනීපෙ වැඩි කර ගන්ට.
“සුමනක්කා උරලා උරලා එක පාරට සුදුම සුදු පාට විස ගොඩක් කටට ගත්තා බන්.ඊට පස්සෙ නම් ජෝතිපාලයා කෙඳිරි ගාන එක අඩුවුනා.”
ඒවයින් කමක් නෑ උඹ ඕවා ගමේ එවුන් එක්කලා එහෙම කියනවා නෙවෙයි.බින්දුලතා කිව්වෙ ගමේ කොයි උපාසකම්මත් සීලෙ රකින්නෙ අවස්තාව එන කල් විතරයි කිඅල හිතිලා.තමනුත් දැන් ඒ වේසකං කරන ගොඩටම නේද අයිති කියලත් බින්දුලතාට හිතුනා.
“අක්කෙ”
“අනේ මන්දා බන්,මටත් කඩියෙක්වත් කෑවද ම්න්දා.සුමනක්කලා දිහා බලාන ඉන්දෙද්දි මගෙ මීයත් ඉදිමිලා ආවා බන්”
බින්දුලතා නතර වුනා.
“මෝඩයො,උඹ ඇත්තටම දන්නෙ නැද්ද,නැත්නන් බොරුවට කියවනවද”
“මොකක්ද”
“වරෙන් මෙහෙට”ටිකිරව ළඟට ඇදල ගත්ත බින්දුලතා ටිකිරගෙ සරම උස්සලා උගෙ මීයව අතට ගත්තා.ටිකිරා බය වෙලා බලාන ඉන්නවා.
ගස් අතරින් හඳ එලිය විතරක් ගලාන එන අඩි පාරක අඩ අඳුරෙ ටිකිරා මල්ලි ලඟ දණ ගහ ගත්ත බින්දුලතා ටිකිරගෙ චුවව කටේ දාගෙන උරන්න ගත්තා.කලින් ඇවිස්සුනු හැඟීම් එක්ක පොර බදමින් හිටිය බින්දුලතා ආවේගයත් එක්ක අත් දෙකින්ම ටිකිරගෙ ඉණ මූණට තද කරන් මීයව උරවද්දි ටිකිරට උන් හිටි තැන් අමතක වුනා.
“ආඅ..අ ..අ අක්කේආ…..”
බින්දුලතාට අවට ලෝකෙ ගැන මෙලෝ සිහියක් තිබුනෙ නෑ.සති දෙකකින් තුනකින්නොලැබුනු සනීපයක් තමන්ගෙ කට ඇතුලෙ තියෙද්දි ටිකිරගෙ චූවගෙ තුඩ දිවෙන් කිති කවමින් බින්දුලතා ටිකිරගෙ හර්දය වස්තුවත් ඇදිලා එන විදියට සූප්පුව දැම්මා.අත් දෙකින් එකක් නිදහස් කර ගත්ත බින්දුලතා එක අතකින් ටිකිරගෙ ඇට දෙක හුරතල් කලා.බින්දුලතාගෙ හුරතලෙන් මත් වුනු ටිකිරගෙ ආයුදේ ගැස්සි ගැස්සි බින්දුලතාගෙ මුවින් තමන්ට දෙන අමරසුවය විඳින්න උත්සාහ ගතා.තවත් ඉරුවොත් ටිකිරට ගිහින් තමන්ගෙ ආසාව ඉෂ්ට කර ගන්න බැරි වේය කියල හිතපු බින්දුලතා නැගිටලා ක්ළුවරේම ගහකට හේත්තු වුනා.
“ගවුම උස්ස ගත්තු බින්දුලතා
“මල්ලි අක්කගෙ චූවා ඇතුලට ඕක දාපං මයෙ මල්ලි”කියලා ආසාවෙන් කෑ ගැහුවා.
ටිකිරා කලේ ගවුම උස්සන් අමුතු ආසාවකින් තමන් දිහා බලාගෙන කෑ ගහන අක්ක දිහා බලන් හිටපු එක.
ආපහු ටිකිරා ළඟට ආපු බින්දුලතා ටිකිරවත් ඇදගෙන ආයෙත් ගහට හේත්තු වුනා.
“මෝඩයා වගේ බලන් ඉන්නෙ නැතුව ඕක දාපන් බන් මේක ඇතුලට.”
ඒත් මහ කළුවරේ අක්ක තමන්ගෙ මීය දාන්න කියන්නෙ මොකටද කියල ටිකිරට තේරුනෙ නෑ.සරම උස්සගෙන බින්දුලතාගෙ ඇඟට හේත්තුවුන ටිකිරා වෙරදාලා තමන්ගෙ මීයගෙන් අක්කගෙ උකුලට ඇන්නා.ජීවිතේට ගෑනු ඇඟක පහස නොලබපු ටිකිරගෙ මීයා පලමු වතාවට තමන්ගෙ ආසාව උකුවට උකුවෙ වේගයෙන් පිට කලේ දෙපාරක් අනින්නත් කලින්.ටිකිරගෙ ධාතුවල උණුසුම චුවා යෝනිය ඇතුලට දාන්නත් කලින් තමන්ගෙ යටි බඩට දැනෙනවා දැනුනු බින්දුලතා මල්ලිව තල්ලු කරල දැම්ම.
“මෝඩයා”
කතාව හොඳනම් පහලින් ලයික් එකකුත් දාලම යන්න
No comments:
Post a Comment
මේ ගැන ඔබට හිතෙන දේත් ලියලම යන්න. අළුත් කතා ලිවීමේදී ඔයාලගේ අදහස් බොහෝ ප්‍රයෝජනවත් වෙනවා.